En toen was de dag eindelijk daar. Al in april afgesproken, en maar goed ook, want de winkel stond vol met blozende bruidjes. Toch maar gekozen voor twee winkels in Rotterdam. De weken ervoor ontving ik allerlei pins van vriendinnen met voorbeelden, kant, kraaltjes, en heel veel tule. Wat zou het uiteindelijk worden?
De eerste afspraak was bij Het Bruidspaleis. Een nogal oranje vrouw verwelkomde ons, en we kregen een glaasje water. Ze vertelde me dat Pinterest onzin was, ik niet naar m’n vriendinnen moest luisteren en dat een jurk vinden niet bijzonder en niet moeilijk is. We waren meteen dikke vriendinnen…
De eerste jurk waar ze mee aankwam was er een met lange mouwen, ook al had ik gezegd handschoentjes aan te doen. Tussendoor heeft ze nog mijn vriendinnen moeten temmen die zelf ook aan het kijken waren, en foto’s maakten van mij. Hoe durfden ze… Na een uur stonden we flabbergasted buiten, dit was absoluut niet zoals ik het me had voorgesteld…
Onthutst van de bitchy bitch (die dus ook mooi 6 potentiële bruiden heeft af geschrokken) dronken we snel een wijntje om bij te komen. Mijn vriendinnen toonden me de sneaky gemaakte foto’s en aantekeningen over mijn opmerkingen (wat zijn ze toch geweldig).
De tweede afspraak was bij Weddings, de grootste winkel van Europa. Bij binnenkomst werden we geplaatst in een soort ‘wachtruimte’ waar we water en boekjes kregen van de zwaar opgemaakte meid met de zwoele stem. Na een tijdje werden we meegenomen naar een privé kamertje, vol met spiegels, een grote bank en een pashokje. We kregen sapjes en nootjes (yes!) en een vrolijke mevrouw kwam tegenover me zitten. Ze vroeg me naar mijn smaak, ik liet Pinterest zien, en goedkeurend knikte ze naar mijn voorwerk. De winkel was een en al chique, met een grote runway en oneindige spiegels. Toen de meiden te horen kregen dat ze zelf jurken mochten browsen renden ze haast naar de rekken toe. Al snel hing mijn persoonlijke rekje vol met prachtige jurken. Ik liep zelf nog naar een uit hoekje en opeens stokte mijn adem… Daar hing de jurk. Ik wist het meteen. Ik wist ook dat ik voor de vorm nog meer zou gaan passen, maar ik zou alle jurken met die gaan vergelijken.
Toen de mevrouw vroeg welke ik eerst aan wilde, wees ik Mijn Jurk aan. Eerst kreeg werd ik in een korset gehesen en kreeg ik een hoepelrok aan. Het vebaasde me hoe makkelijk dat liep! En toen dook ik in mijn jurk, goed vanbinnen op de details lettend. Toen ik uit de paskamer liep wilde ik zo doorlopen naar Leon en de Grote Markt. De andere jurken die ik daarna pastte waren ook prachtig, maar niet zo mooi als Die van Mij. Toen ik hoorde dat deze jurk bijna niet wordt gekocht, en heel uniek is lag mijn besluit rotsvast.
De mevrouw werd weggeroepen omdat een collega verkoopster tieten nodig had voor haar bruid, ze wilde even in haar tietenbakje kijken. Mijn vriendinnen wachtte geen seconde en begonnen direct foto’s te maken. Nogmaals: ze zijn geweldig. En de winkel was het ook, wat een service, wat een vriendelijke mevrouwen en wat een jurken! Dit was de ervaring die we zochten… Yes to the dress!
