Nooit had ik gedacht over mijn menstruatie te praten bij de kapper. Maar tijdens mijn laatste kappersbezoek werd mij die vraag gesteld.
Gewapend met een foto van Pinterest stapte ik de salon binnen. Ik had een Groupon gekocht om mijn haar te laten verven. Een koopje, want normaal kost dit 150 euro en nu was het maar 39! Mijn wens was een subtiele balayage te laten doen, want ondertussen ben ik dertiger en moeder. De ruimte hing vol met vergeelde posters, glitterletters en het gammele trappetje was versierd met dopjes van drinkflesjes (?). Ik besloot geen vooroordelen te hebben en meldde mij voor de afspraak van 12:00. Ik werd begroet door een vrouw die op het trappetje haar baby een lolly aan het “voeren” was. Een hoofddoek dragende vrouw kwam naar me toe (wat ik gek vind in een winkel waar je haar het visitekaartje is) en gebood mij te gaan zitten in de stoel.
Ze begon hardhandig mijn haar te kammen. Veel haren kwamen los omdat ik nogal haaruitval heb sinds de bevalling. Grimassend van de pijn vertelde ik dit aan haar en ze vroeg me meteen of ik borstvoeding gaf. Ik knikte en kreeg direct te horen wat ik allemaal moest eten en drinken. Beleefd bedankte ik haar maar voor het advies. Ze pakte haar iPhone en begon foto’s te maken van mijn hoofd en haar en liet die zien zonder toelichting. Ik dacht aan haar fotorol die waarschijnlijk vol staat met foto’s van vettige hoofdhuiden. Interessante Instagram feed… Toen ik haar vroeg waar ik naar keek zei ze wat er allemaal mis was met mijn haar. Het was te vet en te droog tegelijk en ook had ik een geïrriteerde hoofdhuid (dat komt door het woeste kammen dacht ik bij mezelf). En ohja, die foto van Pinterest was onrealistisch, want mijn haar zou nooit zo blond kunnen worden en het is allemaal gephotoshopt. Ze greep naar een mandje met wat wel vulling van een voodoopoppetje leek en zei dat dit de realiteit was. Dit was geverfd haar van echte vrouwen.
Daarna begon ze folietjes te scheuren en al snel zaten de eerste verfstreken in mijn haar. Ik merkte op dat ik balayage wilde, oftewel niet mijn hele haar geverfd, maar tot mijn oren ongeveer. Ze zei te weten wat balayage is en bleef vrolijk verder plukjes haar verven. Terwijl ze dit deed vertelde ze dat ik praktisch mijn hele ontbijt in m’n haar moest smeren om het weer levend te maken: koffie, kamillethee en honing. Ik visualiseerde deze troep in mijn douchecabine en moest een beetje gniffelen. Nadat mijn hele haar was gedaan moest ik gaan zitten bij de spoelbak. Daar rukte ze hardhandig een voor een de folietjes uit mijn haar. Elke keer als ik zei dat het pijn deed lachte ze alleen maar een beetje. Terwijl ze aan het uitspoelen was luisterde ze even haar voicemail af op standje luidspreker. Een advocaat had gebeld opzoek naar de bewindvoerder van de salon vanwege “het probleem” (zouden de flessendopjes brandgevaarlijk zijn?). Nadat ze het bericht nog 2x had beluisterd legde ze haar telefoon weg en was het tijd om mijn haar te föhnen. Al snel zag ik mijn angst realiteit worden: het was veel te veel blond en te veel geverfd. Basicly waren het highlites en het had niets met balayage te maken. Prompt vroeg ze me hoe het zat met mijn menstruatie. Beduusd wist ik uit te brengen dat ik dit wel een erg persoonlijke vraag vond, pakte mijn tas en jas en wenste haar een fijne dag verder.
Eenmaal buiten zag ik mijn spiegelbeeld in het leegstaande pand ernaast en hoopte ik dat mijn dochter me nog zou herkennen. Een ding wist ik zeker: ik ga nooit meer met een Groupon naar de kapper…