Er waren eens twee Nederlandse Brusselnaren die besloten de drukke stad achter te laten en om te ruilen voor een beetje groen. Met de nieuwe bergschoenen uit de A.S. Adventure in de hand vertrokken zij naar het zuidoosten. Op zaterdagochtend stond de wekker lekker vroeg om de winterse ochtendmist te kunnen zien verdwijnen in de bergen en al wandelend de abdij van Maredsous te bereiken.
Na een goede 2,5 uur stappen was het echter nog maar 10:30 en wellicht wat vroeg voor een stevige abdij bier. De schoenen gingen net lekker zitten en dus besloten ze om nog een wandeling in de omgeving te doen. Bij terugkomst en 20 km in de benen te hebben smaakte het biertje en de Maredsous kaas overheerlijk en verdiend. De rondleiding was interessant en het was tijd om terug te keren. Wat het stel alleen niet had verwacht, was dat de railbikes, het geplande vervoer terug, niet meer de juiste kant op gingen! Volgens de roodgewangde ober moesten ze de regels respecteren. En dus gingen ze met de armen slepend over de grond aan de terugtocht beginnen… De voeten en spieren waren niet gewend aan 30 km lopen op een dag… En dus besloten ze om de laatste paar km te liften. Bij de eerste paar stak Roxanne aarzelend haar duim in de lucht, volgens Leon niet overtuigend genoeg. Na de zoveelste bocht was ze het zat en stak ze enthousiast haar duim omhoog, vergezeld met de liefste glimlach. En ja hoor, hij stopte!! In de auto kwam hij erachter dat het stel Nederlands sprak, en hijzelf uit Leuven komende, vond het leuk om weer eens NL te praten. Met een Franse vrouw gebeurde dat niet vaak. Hij moest eigenlijk niet naar Anhée, maar reed toch door en dropte ons voor het hotel. Ze hebben hem veelvuldig bedankt en strompelden terug naar het hotel. De hele avond waren ze niet in staat om normaal te lopen, maar die nacht sliepen ze als twee babytjes in hun bedjes, met de nieuwe bergschoenen nadampend in de hoek.