Hij heeft het gedaan! Gewoon hier in de bibliotheek! Onze dandy klant had ein-de-lijk de stoute schoenen aangetrokken. Nu draagt hij eigenlijk altíjd hele stoute schoenen. Liefst in felle bollenstreekkleuren, goed opgepoetst. Gepaard met een gedurfde geruite broek en bijpassende hoed. Tenzij hij gaat hardlopen, dan wordt de krant en het kopje thee (groene thee, erg millennial van hem) in een paarse spandex opgedronken.
Al weken staat hij regelmatig aan de balie. Hij praat met iedereen, maar zodra De Specifieke Collega binnenkomt gaat al zijn aandacht naar haar. Na een tijdje raakten ze uitgepraat over boeken en werden er persoonlijke verhalen gedeeld. Soms werd er zelfs gefilosofeerd. Gewoon tussen het scanapparaat en de weekroosters in. Maar nooit opdringerig. Nooit vervelend. Hij koos zijn moment en benutte die volop.
Na een tijdje vlogen er opeens complimenten over de balie naar De Specifieke Collega. Eerst over kleding. Later ook over haar goedlachse gezicht. Niemand kon er meer omheen: De Specifieke Collega had een aanbidder. Nu heeft deze Specifieke Collega ook een hond. En drie kinderen. En een man. Dus niet echt tijd over voor een Second Love. Haar First Love was overigens wel ingelicht over deze interesse naar haar. Hij vond het vooral amuserend.
Totdat Mr. Dandy opeens dus die stoute schoenen aantrok. Hij meldde zich aan de balie en De Specifieke Collega vroeg “Wat mag het worden vandaag?”. Het antwoord: “Graag een kopje thee en een koffie samen met jou.” De Specifieke Collega stamelde iets en liep snel naar achter voor het kopje groene thee. Toen ze dit kwam brengen verzamelde hij nog een keer al zijn moed. “Mag ik je telefoonnummer om samen koffie te gaan drinken?” Mijn collega glimlachte vriendelijk en zei: “Dat ga ik niet geven, sorry.”
De week erna kwam de First Love van De Specifieke Collega weer terug van een reis. Opeens had hij alle extra’s uit zijn hotelkamer meegenomen voor haar. Plus extra chocola van een bijzondere winkel uit de stad. Toeval?