Heel goed herinner ik mij nog de eerste crazy handtas die ik kocht. Het was in een fantastisch boetiekje in Groningen. Mijn vriendin pakte mijn schouders vast en zei: ”Rox, als je je zo meteen omdraait wordt je gek van enthousiasme”. Ze doelde op de tas die nu in mijn kledingkast ligt te pronken tot het volgende avontuur. Een tas in de vorm van de Eiffel toren!
Helaas kan ik de eiffeltorentas niet dagelijks gebruiken. De opgetrokken wenkbrauwen niet meegerekend kan er ook gewoon niet zo veel in. Eigenlijk vrij weinig. Je kunt het bijna geen tas meer noemen, als de essentie van een tas is dat je er spullen in vervoert tenminste. En toch zou ik het geen miskoop noemen. Het is namelijk het soort tas die me zelfvertrouwen geeft als ik deze meeneem. Het soort tas die een gespreksstarter is. Het soort tas waarmee je met opgeheven schouders het tassenmuseum ’t Hendrikje in Amsterdam binnen kunt stappen, of, beter nog, MiuMiu binnen mee durft te gaan en zonder blikken of blozen schoenen kunt passen.
Deze impulsaankoop was een aantal jaren geleden. En je zult het niet geloven, maar er gaan vele dagen voorbij waarop ik niet aan de eiffeltorentas denk. Tot recentelijk, toen ik in een tijdschrift las dat gekke tassen het item waren van de zomer. Tassen in de vorm van etenswaren, make-up items, muziekinstrumenten, unicorns en dinosaurussen. Mijn gekke tassenhart begon te kloppen, en snel haalde ik mijn bizarre tassencollectie tevoorschijn. Mijn telefoon reist deze zomer met me mee in een zwarte lak appeltas, knopentas of mini picknickmandje aan een koordje. En de collectie is uitgebreid sindsdien!
Toen mijn vriend en ik uit eten gingen voor ons 3-jarig jubileum was het zo ver: mijn eiffeltorentas mocht mijn lippenstift en pinpas meedragen (mijn telefoon in mijn bh vanwege gebrek aan ruimte). Toen de gerechten werden gebracht stelde de ober voor om de Eiffel toren (die de halve tafel in beslag nam) in het daarvoor bestemde mandje onder mijn stoel te leggen. Helaas moest ik instemmen, met pijn in mijn hart. Even had ik spijt van het onhandige ding. Maar het compliment wat ik kreeg van de vrouw bij buitengaan van het restaurant maakte alles weer goed. Mijn eiffeltorentas is een blijvertje!